Birmingham Small Arms ή αλλιώς…. BSA

Καλησπέρα ….
Πριν πολλά χρόνια, σίγουρα πάνω από δέκα, είχα ένα θείο ,….τον θείο Κώστα,  αυτός ο θείος λοιπόν είχε έναν παράξενο τρόπο που ψώνιζε τα πάντα, δεν τον ένοιαζε το χρώμα, το σχήμα ή το υλικό, από πια χώρα προερχόταν, ή τι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μπορούσε να έχει αυτό που ήθελε να αγοράσει,  αντίθετα το στοιχείο  που έπαιζε καθοριστικό ρόλο στις αγορές του ήταν το βάρος.  

το ποδήλατο σε πρώιμο στάδιο αναπαλαίωσης

          Μια φορά θυμάμαι.....  μου είχε ζητήσει να πάμε μαζί να του πω την γνώμη μου για μια τηλεόραση που ήθελε να αγοράσει, καθώς δεν γνώριζε τίποτα από τέτοια πράγματα.... ''έλα να με βοηθήσεις εσύ που είσαι νέος'' μου είχε πει. Πάμε λοιπόν σε ένα πολυκατάστημα και χαζεύουμε...  έρχεται λοιπόν ο πωλητής και πιάνουμε κουβέντα για να του πω τι ζητάμε, πόσες ίντσες θέλουμε να είναι η τηλεόραση, πόσα herz, το κοντράστ... και όλα αυτά τέλος πάντων που θα ρώταγε κάποιος  που θέλει να αγοράσει μια τηλεόραση. Απορροφημένος από την συζήτηση με τον πωλητή τον ξέχασα τον θείο, ο οποίος είχε διαλέξει και είχε καταλήξει το τι θα πάρει, αφού είχε πάει όση ώρα μίλαγα με τον άνθρωπο και είχε ανασηκώσει όλες τις τηλεοράσεις, και δεν χρειάζεται να μαντέψετε.. ναι,  είχε διαλέξει την ποιο βαριά! Παρόλο που του εξηγήσαμε λοιπόν ότι το βάρος δεν παίζει ρόλο αυτός επέμενε ''αυτή είναι καλή ανιψιέ, βαριά τηλεόραση, όχι αυτές τα πούπουλα… δεν έχουν τίποτα μέσα …. Ψεύτικες !!''

          Με αυτό τον τρόπο λοιπόν ο θείος εκτιμούσε τα πάντα, τα έπιπλά...το αυτοκίνητο του που ήταν ένα θεόβαρο volvo amazone, -καθότι και φορτηγατζής στα νιάτα του-....    ακόμα και την θεία ελαφριά δεν την έλεγες η οποία -παρεμπίπτοντος- μπορεί να μην ήταν η πιο βαριά αλλά τα είχε τα κιλά της.  Βαρύς και ντόμπρος ήταν και ο λόγος του και γενικά ο θείος καθότι αρχοντάνθρωπος είχε ειδικό βάρος στην παρέα, αλλά και στο σόι τον σέβονταν όλοι  και η άποψή του μέτραγε πάντα.

          Ο θείος λοιπόν εκτός από το φορτηγό στα νιάτα του και πριν αγοράσει το amazone είχε ένα ποδήλατο, στο οποίο φόρτωνε και την θεία και έκαναν την βόλτα τους. Τους έχω εικόνα μέσα στα μάτια μου..... ο θείος φυσικά στο τιμόνι και η θεία καθιστή στα πλάγια όπως κάθονταν η παλιές γυναίκες και περασμένο το ένα χέρι της από την μέση του θείου να απολαμβάνουν την τσάρκα τους.Έμεναν λίγο πιο έξω από το Ναύπλιο αλλά καθώς η πόλη είναι σχετικά φλατ έρχονταν όταν είχε καλό καιρό συχνά με το ποδήλατο στο σπίτι μας.... άλλες φορές θυμάμαι απογεύματα το ποδήλατο αραγμένο έξω από το καφενείο και τον θείο μέσα να παίζει το τάβλι του..  Το ποδήλατο ήταν ένα σκούρο πράσινο BSA super de luxe,  ένα όμορφο.. μεγάλο,σίγουρα βαρύ αλλά και  το καλύτερο από όλα ποιοτικά -αφού φτιαχνόταν και από την raleigh- διπλοσκέλετο ποδήλατο. Όταν ο θείος το αγόρασε δεν ήμουν παρόν καθότι αγέννητος, αλλά είμαι σίγουρος για τον τρόπο που το αγόρασε... έτσι φαντάζομαι τον θείο να γυρνά όλα τα ποδηλατάδικα και να ανασηκώνει όλα τα ποδήλατα, οι ποδηλατάδες να του λένε τα υπέρ και τα κατά, και ο θείος με κλειστά αυτιά, να κουνά το κεφάλι και να κάνει αυτό που ήξερε καλά …. να ζυγίζει πάντα αυτό που ήθελε να αγοράσει. Το ποδήλατο ο θείος το αγάπαγε και το καμάρωνε πολύ, και εμένα μου άρεσε αλλά…. ντρεπόμουν να το καβαλάω, μην με βλέπουν οι κολλητοί και τα κοριτσόπουλα, με παλιομοδίτικο ποδήλατο  άλλωστε εκείνη την εποχή αλλά και πριν κάποια χρόνια κανένας δεν τους έδινε σημασία, τα έλεγαν ‘’γεροντίστικα’’ ….καραβάνες, καραντάνες.. και άλλα υποτιμητικά παρατσούκλια... τα πετάγανε από δω και από κει, κυριολεκτικά τα εύρισκες  στους δρόμους.  Το ποδήλατο χάθηκε μετά τον θείο, δεν ασχολήθηκα και εγώ καθώς ντράπηκα να το ζητήσω και πίστεψα πως θα το μάζευαν τα εγγόνια του, αλλά δυστυχώς δεν του έδωσε κανένας σημασία και το έκλεψαν καθώς έμεινε παρατημένο και εκτεθειμένο στο δρόμο.     
    Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε… άλλαξαν τα μυαλά ……κάποιοι δυστηχός έφυγαν, και έτσι φτάσαμε στο σήμερα……

Μια φορά λοιπόν, είχα πάει σε μια μάντρα με παλιοσίδερα για να ρίξω καμιά ματιά…. Καταλάβατε, για κάνα πεταμένο… Έχω γνωριστεί με τον μαντρά, και μάλιστα μπορώ να πω ότι έχουμε και καλή σχέση, με αφήνει και ανακατεύω όταν δεν έχει κόσμο τα παλιοσίδερα του, Εκεί λοιπόν μια μέρα που χαζολόγαγα βλέπω μια ρόδα westwood… τραβάω απ΄το σωρό και βγάζω ....ένα BSA! Δεν πίστευα στην τύχη μου…. Του έλειπε το τιμόνι, οι ρόδες ήταν χάλια , είχε όμως το σήμα του, τον πανέμορφο δίσκο του, και ήταν όλο πλατσουρισμένο στην λαδομπογιά, εκτός από ένα σημείο που φαίνονταν τα τρία όπλα της ΒSA.. Σιγά-σιγά το έφτιαξα κατά τα Αγγλικά πρότυπα, φοράει απάτητες Dunlop ζαντες, και μπροστά κέντρο Phillips ολοκαίνουριο, (από N.O.S) πίσω φοράει ένα sturmey 3 speed + dynohub (βγάζει και ρεύμα δηλαδή) και έναν επιλογέα αρκετά σπάνιο και αυτός της sturmey. Το ποδήλατο ουσιαστικά είναι ένα Raleigh με τα σήματα της BSA, όπως και όλα που ήρθαν στην μεταπολεμική Ελλάδα , παρόλα αυτά όμως, έχει διαφορετικό ‘’αέρα’’ ίσως να είναι και η αίγλη του ονόματος, έχει σε διάφορα σημεία χαραγμένα τα τρία όρθια όπλα, που είναι και το σήμα της, αλλά και τον όμορφο δίσκο με τα αρχικά της.

 
Kαι ολίγον ιστορία….. η BSA δεν έφτιαχνε πάντα ποδήλατα, όπως φανερώνει και ολόκληρο το όνομα της, ξεκίνησε σαν στρατιωτική εταιρία όπου έφτιαχνε ντουφέκια για να καλύψει τις ανάγκες του αγγλικού στρατού σε πολεμοφόδια κατά τον Κριμαϊκό πόλεμο… κάπου το 1854-56. Αργότερα έφτιαχνε τμήματα ανταλλακτικών για άλλες εταιρίες και σε κάποια φάση όταν το ποδήλατο….. πήγε στρατιώτης , έφτιαξε και δικά της ποδήλατα…. τα σπάνια και ποθητά, paratrooper και MARK II . Έφτιαχνε και πολιτικά ποδήλατα και μάλιστα από τα καλήτερα, και κάπου στα μέσα της  δεκαετία του 50΄ εξαγοράστηκε από την RALEIGH , η ιστορία της είναι πολύ μεγάλη και αρκετά ένδοξη ..αλλά αργότερα δυστυχώς  κατέληξε άδοξα φτιάχνοντας φτηνά και χαμηλής ποιότητας ποδήλατα στις Ινδίες
       Το τιμόνι δεν είναι από αυτό το μοντέλο, καθώς τα ‘’εργασίας’’ δεν φόραγαν τέτοια. Είναι όμως πολύ σπάνιο, το φόραγαν τα μονοσκέλετα ΒSA και αφού του έλειπε το τιμόνι στο συγκεκριμένο ποδήλατο του το φόρεσα, κανονικά φοράει την κλασσική ‘’ πεταλούδα’’ της Phillips, το οποίο σε κάποια δεν γράφει Phillips αλλά έχει το έμβλημα της εταιρείας τα τρία όρθια όπλα.