Το μοναδικό αυταπόδεικτο σε αυτόν τον κόσμο είναι η ομορφιά.... ή αλλιώς MOTOBECANE PROFIL 2

Απόψε δεν θα σας γράψω για διπλοσκέλετα ποδήλατα μα ούτε και για εγγλέζικα superb…. Άλλωστε η αλήθεια είναι πως παρόλο που τα λατρεύω, λόγω ηλικίας δεν τα έζησα στα φόρτε τους και μάλιστα…. την δεκαετία του 80 όπου είχα της πρώτες μου ποδηλατικές εμπειρίες αυτά τα ποδήλατα ήταν στην παρακμή τους, και οι μεγάλες εταιρείες που τα κατασκεύαζαν έκλειναν η μία μετά την άλλη.
Θα σας γράψω όμως, για ένα ποδήλατο που πραγματικά μου έκλεψε την καρδιά, ούτε λίγο ούτε πολύ, πριν 27 χρόνια. Το 1985 λοιπόν…..ήμουν 13 χρονών, το ποδήλατο της μάνας μου –ένα γυναικείο PANNONIA – δεν άντεχε πλέον τις ποδηλατικές μου ανησυχίες, και είχε αρχίσει να παραδίδει το πνεύμα, εξάλλου ήταν η εποχή όπου κάθε έφηβος που σεβόταν τον εαυτό του έπρεπε να έχει ‘’αγωνιστικό ποδήλατο’’ στην αυλή του και όχι το…. ποδήλατο της μάνας του! Φυσικά …. έπρεπε να έχει και ένα Technics mk2 στο δωμάτιό του αλλά .. δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή την ζωή και έτσι τo εν λόγω μηχάνημα, δεν κατάφερα ποτέ να το πάρω και βολευόμουν με ένα …ούτε που θυμάμαι μάρκα.. απλό πικάπ για να ακούω τον αξέχαστο Παύλο και τον αγαπημένο μου παλιό καλό Βασίλη .
Σε αυτό όμως που δεν μπόρεσα να αντισταθώ ήταν το κόκκινο ‘’αγωνιστικό’’ –έτσι τα λέγαμε τότε- που είδα ένα απόγευμα σε ένα ποδηλατάδικο στο Ναύπλιο… ήταν απλά το πιο όμορφο που είχα δει. Μπροστά του τα Peugeot τα velosolex και τα υπόλοιπα ομόσταυλα του, έμοιαζαν πολύ démodé δίπλα στο λεπτεπίλεπτο πλαίσιό του.. τα διάφορα sachs, mailard ή ακόμα και simplex περιφερειακά αν θέλετε, που φορούσαν τα περισσότερα, έμοιαζαν απαρχαιωμένα μπροστά στα 600αρια shimano του, ή αλλιώς ULTEGRA -για τους ποιο νέους- όπου ήταν ντυμένο. Και το όνομα αυτού…., MOTOBECANE PROFIL 2 .
Σχεδιαστικά το ποδήλατο ήταν έντονα επηρεασμένο από την μόδα της εποχής ….. οι εταιρίες τότε είχαν ανακαλύψει την αεροδυναμική και έπαιζαν σχεδιαστικά μαζί της … τα οχήματα σε σχήμα τούβλο της δεκαετίας του εβδομήντα έδιναν την θέση τους στα σχήματα σφήνας …τα ford Cortina –για όποιον τα θυμάται – έγιναν sierra και τα διαβολεμένα YAMAHA RD 350 φόρεσαν …φέρινγκ. Έτσι λοιπόν και κάποιες ποδηλατοβιομηχανίες προχώρησαν στα διάφορα προγράμματα AERO όπου φόρεσαν και τους ομώνυμους ΑΕRO TUBE στα ποδήλατα τους. Το συγκεκριμένο ποδήλατο -για όποιον δεν το έχει δει από κοντά- διαθέτη παντού πλακέ αεροδυναμικούς σωλήνες, εκτός από το πιρούνι όπου το κάνουν να ξεχωρίζει από μακριά σε σχέση με τα υπόλοιπα της γενιάς του.
Το ποδήλατο -εκτός από την ομορφιά του – αυτό που το έκανε επίσης να ξεχωρίζει ήταν και η τσουχτερή τιμή του, και για να μιλήσουμε με αριθμούς θα σας πω πως όταν το MOTOBECANE SPRINT έκανε 28.000 δρχ και το PEUGEOT 103 κόστιζε 32.000δρχ το PROFIL έκανε ούτε λίγο ούτε πολύ …. 45.000 δρχ.
Το 1985… 45.000 δρχ ήταν αρκετά χρήματα, όπου δύστυχος με τα χαρτζιλίκια ενός 13χρονου δεν μαζεύονταν…. και τα μετρημένα εισοδήματα της οικογένειας μου δεν δικαιολογούσαν τέτοιο έξοδο, οπότε η λύση ήταν μία … έπρεπε να βρω δουλειά. Πήγα λοιπόν ένα καλοκαίρι και δούλεψα σε ένα λουλουδάδικο, έβαλα στο PANNONIA μπροστά και ένα καλάθι όπου μετέφερα λουλούδια και γλάστρες, … ήταν το μεγαλύτερο καλοκαίρι της ζωής μου, πρώτη φορά θυμάμαι να περιμένω με τόση λαχτάρα τον Σεπτέμβριο, δεν χάλασα ούτε ένα 100ρικο, δεν βγήκα ούτε μία φορά… σπίτι δουλειά, δουλειά σπίτι.... δεν έκανα ούτε ένα μπάνιο και τσιγγουνευόμουν να πάρω ακόμα και ένα παγωτό.
Και επιτέλους ήρθε ο Σεπτέμβρης και η μαγική μέρα… από τις ομορφότερες της ζωής μου… το πρώτο πραγματικά δικό μου ποδήλατο ήταν γεγονός όπου ήταν και το πιο όμορφο … Όλα ήταν τέλεια, το είχα δουλέψει και το είχα πάρει με τον ιδρώτα μου μέχρι την τελευταία του βίδα. Αμέτρητα χιλιόμετρα, ατελείωτες βόλτες δεν παίρναμε χαμπάρι ούτε κρύα ούτε ήλιους όλα ήταν δρόμος και εφηβική αλητεία . Δύστυχος όμως το όνειρο κράτησε δύο χρόνια… μέχρι που κατέβηκα ένα πρωί στην αυλή και έτσι απλά δεν υπήρχε…. το ποδήλατο είχε κάνει φτερά.
Από τότε έχουν περάσει πολλά χρόνια, και αρκετά ποδήλατα από την ζωή μου….. πάντα όμως έψαχνα ένα profil, δεν είχα βρει κανένα και παρόλο που έχω βρει πολύ σπάνια ποδήλατα , τέτοιο δεν είχα δει πουθενά. Φυσικά όλοι η καλοί φίλοι μου που έχουν σχέση με το ποδήλατο γνώριζαν ότι ο Γιώργος ψάχνει το συγκεκριμένο ποδήλατο, έτσι λοιπόν πριν μερικές μέρες ανοίγω τον υπολογιστή …μπαίνω στον υπολογιστή  και βλέπω ένα μήνυμα από τον φίλο μου Στέλιο και να μου γράφει το εξής…. ‘’Γιώργο στο βρήκα στην Θεσσαλονίκη τι να κάνω’’? όπως καταλαβαίνετε έζησα μέρες του 1985… το ποδήλατο μέσα σε 10΄χάρη στον Στέλιο το είχα αγοράσει.
Το συγκεκριμένο ποδήλατο ήταν σε ένα ποδηλατάδικο σε κατάσταση NOS …το πλαίσιο είναι εντελώς καινούριο και απλά το είχαν ντύσει με περιφερειακά ότι νάνε. Έψαξα …με βοήθησαν και οι καλοί μου φίλοι Χρήστος (columpus) και Ραφαηλίδης και το ποδήλατο φόρεσε ότι ακριβός φόραγε, εκτός από τον μπροστά εκτροχιαστή όπου βολεύτηκα με κάτι πρόχειρο μέχρι να βρω τον γνήσιο του. Έτσι λοιπόν σήμερα ολοκληρώθηκε και έκανα και την πρώτη βόλτα ….. απίστευτο! Το ποδήλατο είναι καταπληκτικό …. Τα 600 shimano κέντρα του, και η rigita μαύρες δίπατες ζάντες του, του δίνουν αέρινη κύλιση, οι shimano adamas μανέτες του συνεργάζονται άψογα με τις επίσης 600αρες shimano σιαγόνες του. Πραγματικά το ποδήλατο σε κάνει να χαμογελάς έτσι απλά γιατί το κάνεις βόλτα… μόλις το καβάλησα, ένιωσα πιο ελαφρύς και έτοιμος να καταπιώ πολλά χιλιόμετρα.. επομένως το μόνο που χρειάζεται πλέον είναι καλές ηλιόλουστες ανοιξιάτικες μέρες … καλό βράδυ

.

SOLEX 3800 S

Απόψε θα σας παρουσιάσω κάτι διαφορετικό και αρκετά ιδιαίτερο για μένα καθώς πρόκειται για ένα μέσο που δεν έχω ξαναπιάσει ποτέ στα χέρια μου. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα ποδήλατο με μηχανή... το γνωστό και κλασικό πια solex. To μοτοποδήλατο μου το έδωσε ένας άνθρωπος όπου τον εκτιμώ και σέβομαι βαθύτατα καθώς είναι ο δάσκαλός μου στα κλασικά ποδήλατα και για τον οποίο θα σας μιλήσω αναλυτικά σε άλλη ανάρτηση.
Solex 3800s...ουσιαστικά το πιο κοντινό στο ποδήλατο μηχανοκίνητο όχημα... ένα όχημα που αποτελείτε από ένα ποδήλατο όπου έχει ένα μονοκύλινδρο μοτέρ το οποίο δίνει κίνηση μέσο ενός κυλινδρικού κεραμικού πέλματος στην μπροστινή ρόδα ... το μοτέρ είναι 49cc αποδίδει 0,78 ίππους και φτάνει την μέγιστη ταχύτητα  των 30klm/h.
             Για την ιστορία να αναφέρουμε πως το πρώτο μοτέρ της Solex ήταν 38cc και παρουσιάστηκε το 1941 επάνω σε πλαίσιο από ποδήλατο της επίσης Γαλλικής ''Alkyon'' με μεγάλους τροχούς 700c. Το 1942 αλλάζει το μοτέρ και από 38cc πάει σε 45cc και μπαίνει σε ένα ποδήλατο με τροχούς μεγέθους 650c  Από τότε ακολούθησαν διάφορα μοντέλα που έμοιαζαν αρκετά με ποδήλατο ώσπου φτάσαμε στο 1954 και εμφανίστηκε το μοντέλο 1700 όπου τοποθετήθηκε συμπλέκτης  και έτσι έχουμε ουσιαστικά την πρώτη μεγάλη αλλαγή. Η τοποθέτηση του συμπλέκτη βοηθούσε στο να απεμπλέκεται το κεραμικό ροδάκι  της μηχανής στην περίπτωση που το όχημα ήταν σταματημένο και έπρεπε να λειτουργεί το μοτέρ στο ρελαντί. Να αναφέρουμε ακόμα πως το συγκεκριμένο μοντέλο έφερε και φτερωτή ψύξεις γύρο από το βολάν με αποτέλεσμα την μείωση της θερμοκρασίας.
      Το..... σωτήριων έτος 1966 κάνει εμφάνιση το δικό μας Solex 3800s,  πρόκειται ουσιαστικά για το πιο ολοκληρωμένο μοντέλο της εταιρείας με βελτιωμένο στα σημεία κινητήρα και αλλαγμένο πλαίσιο με τον τετράγωνο κεντρικό δοκό που έγραφε περήφανα το λογότυπο της φίρμας..... Και γράφω περήφανα γιατί μιλάμε για ένα μοντέλο που στην κυριολεξία τίναξε την μπάνκα στον αέρα με τις τρελές πωλήσεις που έκανε ανά τον κόσμο, καθώς μπορεί εδώ στην Ελλάδα να μην ήταν τόσο μεγάλη επιτυχία αλλά στην Αμερική και στην δυτική Ευρώπη το μοντέλο πραγματικά έκανε απίστευτες πωλήσεις μετατρέποντας το σχήμα του σε ένα από τα φετίχ της εποχής του και σε ένα από τα πιο διαχρονικά οχήματα όλων των εποχών. Να πούμε ακόμα πως το 3800s ήταν και το τελευταίο μοντέλο της Solex καθώς το 1974 η εταιρεία εξαγοράστηκε από την Motobecane και καταργήθηκε το γνωστό λογότυπο της Solex για να μπουν στην θέση του τα αυτοκόλλητα της καινούριας μαμάς.... ακόμα προστέθηκαν μεγαλύτερα φώτα πίσω και γενικά υπήρξε ένα ρετουσάρισμα του μοντέλου και μια τάση ανανέωσης του, όπου από πολλούς  θεωρείται αποτυχημένη καθώς έκλεψε αρκετή από την δόση μαγείας που είχε το πρώτο 3800s με τα λογότυπα της Solex. Το μοτοποδήλατο μετά από διάφορες παρεμβάσεις και μεταπωλήσεις από χέρι σε χέρι....μάλιστα έγινε και γιαπωνέζικο σε κάποια φάση καθώς η Motobecane εξαγοράστηκε από την yamaha....  έφτασε το 2004 να ξαναεμφανιστεί  με τα εξαγορασμένα σήματα της  Solex  από τον γαλλικό όμιλο Cible σχεδιασμένο από τον Pininfarina με ένα ηλεκτρικό μοτέρ και χώρα κατασκευής την Κίνα.
           Αρκετά όμως με όλα αυτά και καλύτερα να  περάσουμε στο ψητό....
 Αυτό είναι λοιπόν το εν λόγο Solex της ιστορίας μας το οποίο ήρθε ένα μεσημέρι στο σπίτι μου σε μαύρα χάλια... θα έλεγα μάλιστα πιο μαύρα και από το μαύρο του χρώμα.

Γεγονός είναι πως μόλις το κατέβασα από το αυτοκίνητο με άγχωσε καθώς ήταν κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ αλλά από την άλλη μου ήταν εντελώς ξένο σε σχέση με αυτά που έκανα μέχρι σήμερα. Σαν άνθρωπος που ασχολείται και του αρέσουν τα παλιά οχήματα γνώριζα κάποια ιστορικά στοιχεία και περί τίνος πρόκειται, αλλά καθώς μάλλον θεωρώ τον εαυτό μου πως είναι γενιά του....παπιού, (αν και εγώ δεν είχα ποτέ μου καθώς ήμουν της σχολής του ποδηλάτου ) δεν μπορώ να πω πως είχα δει από κοντά πολλά Solex.
      Έτσι λοιπόν πολύ προσεκτικά και με θρησκευτική ευλάβεια θα έλεγα, προχώρησα στο λύσιμο του πλαισίου το οποίο είναι ουσιαστικά ένα μάτσο από λαμαρίνες και λαμαρινάκια......

    Για την μηχανή δεν χρειάστηκε προσπάθεια καθώς έλειπαν οι βάσεις της και ξεκούμπωσε αμέσως από το σασί.

Όσο για τις ρόδες εδώ τα πράγματα ήταν πιο απλά καθώς είναι κάτι ουσιαστικά το κοινό με το χώρο του ποδηλάτου και προχώρησα στο λύσιμο και στο κούρεμα τους, με σκοπό το ξαναπλέξιμο τους εξ'αρχής....

Στην φωτογραφία φαίνονται πως έγιναν μετά από την κατάλληλη
περιποίηση αφού δεν κράτησα φωτογραφίες με την αρχική κατάσταση η οποία φαίνεται στις αρχικές φωτογραφίες..  

Όταν κάτι δεν το γνωρίζουμε η καλύτερη μέθοδος για να το λύσουμε και να μην ξεχάσουμε τίποτα όταν έρθει η ώρα της συναρμολόγησης είναι το να τραβάμε συνέχεια φωτογραφίες στα διάφορα τμήματα που προχωράμε. Επίσης μεγάλη βοήθεια βρήκα και από το net καθώς υπάρχουν πολλές σελίδες του εξωτερικού με απίστευτες λεπτομέρειες ως προς τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσεις στην αναπαλαίωση του εν' λόγο οχήματος.        
        Αφού λοιπόν τελείωσα με το λύσιμο ήρθε η ώρα της καταγραφής των ελλείψεων οι οποίες δεν μπορώ να πω πως ήταν τραγικές αλλά μάλλον θα έλεγα..... αινιγματικές!  Και τι θέλω να πω λέγοντας αινιγματικές;..... Θα καταλάβετε στην πορεία....
        Ως προς το πλαίσιο δεν  αντιμετώπισα μεγάλες δυσκολίες και παρόλο το πολυσύνθετο της κατασκευής με σύμμαχους τις φωτογραφίες που είχα τραβήξει και τα διάφορα manual που βρήκα είδα τι έλειπε και το παρήγγειλα από το γαλλικό ebay. Με την ευκαιρία να πω, πως μου έκαναν πολύ καλή εντύπωση οι διάφοροι Γάλλοι πωλητές καθώς προς τιμήν τους ήταν ιδιαίτερα πρόθυμοι και εξυπηρετικοί σε αντίθεση με την εμπειρία που έχω από τους Άγγλους και Γερμανούς στα αντίστοιχα ebay που όσο περνά ο καιρός μου φαίνεται πως χειροτερεύουν.
       Έτσι λοιπόν τα διάφορα κομμάτια του πλαισίου τρίφτηκαν και τα στόκαρα όπου χρειάστηκε ώστε να καλυφθούν οι ατέλειες και οι σκουριές και τα παλιά χρώματα  ώστε να περάσουμε στα βαψίματα..

 Το μεγάλο πρόβλημα ήταν οι τρύπες στο πίσω φτερό γιατί καθώς είχαν στραβώσει και μπατάρει οι βάσεις της σχάρας αυτό είχε σαν αποτέλεσμα  μετά από κάποιο φόρτωμα (ανθρώπου;) η σχάρα να έχει τρυπήσει το πίσω φτερό και με την πάροδο του χρόνου με την σκουριά που δημιουργήθηκε να έχει δύο μεγαλοπρεπής τρύπες που έπρεπε φυσικά να μπαλωθούν και να φτιαχτούν ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα..... έτσι και έγινε.

Δεν κράτησα καλύτερη φωτογραφία.... αν κοιτάξετε προσεκτικά όμως φαίνονται τα τετράγωνα μπαλώματα.

Από μέσα αφού του έκοψα και του κόλλησα δύο κομμάτια λαμαρίνα του έκανα ένα είδος πλαστικοποίησης έτσι ώστε να μην έχουμε προβλήματα στο μέλλον. Το κόλπο είναι να πάρετε αρμόκολλα που χρησιμοποιούν οι φαναρτζήδες στα αυτοκίνητα και αφού βάλετε λίγο επάνω στην προβληματική επιφάνεια που θέλετε να μονώσετε,  με ένα πινέλο βουτηγμένο στην βενζίνη να την απλώσετε κατά μήκος. Μόλις μετά από λίγο στεγνώσει καλά είμαστε έτοιμοι για τα περαιτέρω, αστάρωμα  κτλ.
Εδώ είναι η επάνω πλευρά του φτερού που στόκαρα έτριψα και την πέρασα μαύρο αστάρι....

Έτσι λοιπόν πέρασα στα ασταρώματα και στα βαψίματα,  άπλωσα τα διάφορα κομμάτια για να στεγνώσουν ......και γέμισα την αποθήκη πάνω από τα ποδήλατα  με κρεμασμένα μαύρα λαμαρινακια......

Ως προς τα μηχανικά το θετικό ήταν πως το μοτέρ γύριζε και δεν ήταν κολλημένο οπότε προχώρησα κατευθείαν στο λύσιμο του. Εδώ να αναφέρω μια ιδιαιτερότητα που έχει αυτό το σύνολο που δεν την συναντάς σε άλλο μηχανάκι και ακούει στο όνομα....τρόμπα βενζίνης. Το solex δεν έχει όπως τα περισσότερα μοτοποδήλατα καρμπιρατέρ καθέτου ροής καθώς το ρεζερβουάρ του δεν είναι ψηλά αλλά στο πλάι της μηχανής με αποτέλεσμα να χρειάζεται την εν΄λόγο τρόμπα. Επίσης σε αυτό το σημείο να αναφέρω πως και το καρμπιρατέρ δεν έχει φλοτέρ όπως τα περισσότερα με αποτέλεσμα να έχει και αυτό τις....ιδιοτροπίες του.
Ας προχωρήσουμε όμως σε μερικές φωτογραφίες για να πάρετε και εσείς μια ιδέα.....

Εδώ βλέπετε το πίσω μέρος τη μηχανής και φαίνεται καθαρά το καρμπιρατέρ...

Και εδώ το μπροστά μέρος όπου ξεχωρίζει η τρόμπα του...

Όταν πήρα το μοτοποδήλατο μου είχε πει ο άνθρωπος που μου το έδωσε πως είχε πρόβλημα το μοτέρ καθώς δεν μπορούσε να ανεβάσει στροφές..... με το που άνοιγες το γκάζι αυτό μπούκωνε και έσβηνε. Εδώ επίσης να πούμε πως αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που το εγκατέλειψε καθώς δεν μπορούσε να το κινήσει και δεν υπήρχε μάστορας στην περιοχή που να γνώριζε από Solex.

        Ας εμβαθύνουμε λίγο όμως στο πρόβλημα για να δείτε και εσείς πως δεν ήταν και τόσο απλό το θέμα και ότι παρόλο το λιλιπούτειο της κατασκευής κρύβει κάποια μυστικά που αν δεν τα ξέρεις δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Εδώ λοιπόν έχω αφαιρέσει την τρόμπα και βλέπετε το σημείο που κουμπώνει επάνω στο μοτέρ..... 

  

Στο κέντρο ακριβός διακρίνεται μία τρύπα όπου βγαίνει αέρας παλμικά μέσα από τον στροφαλοθάλαμο όταν γυρίζει το μοτέρ..... και στην επόμενη φωτογραφία η τρόμπα με την ελαστική μεμβράνη που λειτουργεί σαν πουάρ αφού παίρνει παλμό όπως προείπαμε από το μοτέρ.

  Όλα καλά και λογικά μέχρι εδώ... έλυσα την τρόμπα, την καθάρισα  και  παρήγγειλα  από Γαλλία της καινούριες μεμβράνες για να  τις περάσω...

Όσο καιρό έκαναν για να έρθουν τα διάφορα ανταλλακτικά μελέταγα στο net τα διάφορα μάνουαλ ώστε όταν θα έχω μαζέψει τα πάντα να αρχίσω την συναρμολόγηση....  έτσι λοιπόν έπεσα επάνω σε ένα σάιτ που ανέφερε κάτι για γυάλινες μπάλες. Καθώς δεν φημίζομαι για τα γαλλικά μου και με την λογική ότι θα βάλω τις μεμβράνες και όλα θα είναι καλά δεν έδωσα σημασία στις γυάλινες μπάλες που ανέφεραν τα κακομεταφρασμένα γαλλικά μπλογκ από την μετάφραση του google. 

Ώσπου σε κάποια φάση πάει το χέρι μου και ξεβιδώνει μια βίδα επάνω στην τρόμπα  που δεν έμοιαζε για βίδα.....    

        
Εκεί μου μπήκαν ψύλλοι και άρχισα να ψάχνομαι ώστε να κατανοήσω καλύτερα την λειτουργία του εν λόγο εξαρτήματος, και ιδού πως πρέπει να είναι μια άρτια τρόμπα βενζίνης από solex....

Όπως θα καταλάβετε εκτός από τις μεμβράνες εμένα μου έλειπαν και άλλα πράγματα, και διαπίστωσα πως οι γυάλινες μπάλες δεν είναι λάθος της μετάφρασης αλλά ένα βασικό ανταλλακτικό όπου σε συνδυασμό με τα κυπελλάκια που εδράζουν  παίζουν βασικότατο ρόλο στην λειτουργία του μοτέρ, καθώς μέσα από την κίνηση που παίρνουν από τον παλμό της μεμβράνης στέλνουν την βενζίνη στο καρμπιρατέρ. Στο δικό μου solex έλειπαν οι σφαίρες ....προφανώς κάποιος μάστορας αφού έλυσε την τρόμπα του χύθηκαν και δεν το πήρε χαμπάρι και καθώς είχε άγνοια από τέτοια μοτέρ ξαναέδεσε την τρόμπα χωρίς τις μπάλες και άφησε σκέτα τα κύπελλα.
 Για να μην αδικούμε όμως τον μάστορα θα σας δείξω μία ώστε να δείτε το μέγεθος της και να καταλάβετε πόσο εύκολα μπορείς να την πατήσεις αν δεν γνωρίζεις.....

        Αφού λύσαμε το θέμα της τρόμπας πέρασα στο άλλο θέμα της τροφοδοσίας, το καρμπιρατέρ. Φυσικά μην με ρωτήσετε τι μάρκα είναι καθώς εδώ θα πρέπει να πούμε πως η Solex αυτό που ήξερε καλά να κάνει και μάλιστα πολλά χρόνια πριν ασχοληθεί με μοτοποδήλατα, ήταν να φτιάχνει τα ομώνυμα και διάσημα καρμπιρατέρ της...
         Το δικό μας  φυσικά δεν έχει την πολυπλοκότητα των μεγάλων αδελφών του, αλλά αντιθέτως είναι το πιο απλό σύστημα τροφοδοσίας που έχετε δει.  Όπως είπαμε δεν έχει φλοτέρ και δεξαμενή ούτε και βελόνες γκαζιού... Έχει ένα μικρό κόλπο για το πως περνάει η ντίζα του γκαζιού το οποίο θα σας το πω παρακάτω...  Η λάμα που βλέπετε στο επάνω μέρος είναι το τσοκ και η μπρούτζινη βίδα στο κέντρο είναι το ζιγκλέρ του.... φυσικά λύθηκε πλήρως, το καθάρισα και του άλλαξα  ένα πλαστικό φίλτρο που είχε για το φιλτράρισμα της βενζίνης που έρχεται από την τρόμπα (δεν φαίνεται στην φωτογραφία).  

Το μικρό μυστικό που σας προανέφερα για το πως περνάει η ντίζα είναι το εξής...
Βλέποντας την παρακάτω φωτογραφία φανταστείτε πως από την μεριά που είναι το χέρι μου πιάνει η μανέτα του φρένου...κάνει έναν κύκλο η ντίζα στο στρογγυλό ροδάκι  (πεταλούδα γκαζιού) και πάει στο μπροστινό φρένο. Έτσι λοιπόν η μανέτα του μπροστινού φρένου είναι ταυτόχρονα και μανέτα γκαζιού..... οπότε όταν πατάς το φρένο αυτομάτως μειώνει ή και κλείνει εντελώς το γκάζι ώστε να φέρνει το μοτέρ στο ρελαντί (όταν έχεις πατήσει τελείως το φρένο).... μην μου πείτε πως δεν είναι έξυπνο;  Βέβαια εδώ να πούμε πως  αυτή η ιδιαιτερότητα καταργήθηκε όταν το solex έγινε motobecane  μαζί και οι όμορφες ανάποδες χαρακτηριστικές μανέτες του, αφού στην θέσει τους μπήκαν από την καινούρια μαμά στα πλαίσια της ανανέωσης και του εκσυχρονισμού..... το περιστροφικό χερούλι με την ξεχωριστή μανέτα φρένου που φοράνε όλα τα μηχανάκια του κόσμου.

Επόμενο βήμα η εξάτμιση η οποία τόσα χρόνια στην αχρηστία είχε μαζέψει μέσα της όλες της φωλιές από αγριομέλισσες της περιοχής. Πήρα ένα μακρύ κομμάτι σύρμα  και σιγά-σιγά έβγαλα όλες τις αποικίες από τα συμπαθέστατα ζουζούνια που χτίζουν με λάσπη και βουλώνουν όποια τρύπα βρούνε...  

Αργότερα ήρθε και η ώρα για τα ηλεκτρολογικά μας, που για να φτάσουμε σε αυτά πρέπει πρώτα να αφαιρέσουμε το βολάν με τον ειδικό εξολκέα της solex. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να προχωρήσετε αν δεν έχετε αυτό το απαραίτητο εργαλείο..... σας μιλάω εκ΄πείρας αφού πήγα να το αφαιρέσω με απλό εξολκέα που διέθετε ένας φίλος που επισκευάζει μηχανάκια και έφυγα τρομαγμένος με ένα γενναίο ρήγμα στο βολάν και τις επόμενες μέρες ελαφρύτερος κατά σχεδόν 100euro αφού αναγκάστηκα να φέρω άλλο από Γαλλία και να αγοράσω και έναν solex εξολκέα να έχω.

ο' εν λόγο εξολκέας σε δράση...

Έτσι ξεπέρασα αυτό το θέμα και προχώρησα στα εντόσθια του ηλεκτρικού συστήματος του μοτέρ, το οποίο αποτελείτε από τον μπομπίνα του μπουζί, την μπομπίνα των φώτων, τις πλατίνες και τον πυκνωτή τους...

οι πλατίνες...

οι μπομπίνες ο πυκνωτής και η βάση με τις πλατίνες

Η βάση των ηλεκτρολογικών όπου έχουν αφαιρεθεί
όλα για να καθαριστεί και να επανατοποθετηθούν. 

Αφού τελείωσα με τα ηλεκτρολογικά και εφόσον ήρθαν οι πλατίνες από Γαλλία μαζί με τον πυκνωτή τους έβαλα καινούριο μπουζοκαλώδιο και προχώρησα στο δέσιμο τους. Ξανακούμπωσα το βολάν και άφησα την ρύθμηση των πλατινών για το τέλος. Όσο είχα αφαιρέσει τα ηλεκτρολογικά έλυσα ταυτοχρόνως την κυλινδροκεφαλή και την καθάρισα από τα καρβουνίδια  όπως φυσικά και το πιστόνι οπότε και ξεμπέρδεψα από το κεφάλαιο.... μοτέρ solex.

Η κυλινδροκεφαλή μας.....

   

.....και μια λεπτομέρεια από το μοτέρ όπου αναγράφεται με απόλυτη ακρίβεια
η ημέρα, ο μήνας και φυσικά το έτος κατασκευής. 

Το πλαίσιο αφού στέγνωσε καλά πήρε τον δρόμο της συναρμολόγησης ο οποίος ήταν μπορώ να πω χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις και μπερδέματα. Το ποδηλατικό τμήμα του οχήματος δέθηκε εύκολα με οδηγό της φωτογραφίες που είχα τραβήξει κατά την αποσυναρμολόγηση αλλά και τα πολλά σχεδιαγράμματα που βρήκα στο net. Αυτό που ίσως αξίζει να δείτε είναι η πεταλιέρα η οποία είναι ότι πιο απλό έχω δει καθώς αποτελείτε από έναν σωλήνα που περνά ο άξονας και οι βραχίονες.... ούτε μπίλιες ούτε ποτήρια, ούτε τίποτα από αυτά που γνωρίζουμε εμείς οι ποδηλάτες....απλά πράγματα.

ο σωλήνας που περνά ο άξονας της μεσαίας τριβής.

....ο άξονας...

.....και οι βραχίονες.

 Στο τέλος βρήκα ψάχνοντας και το απαραίτητο αξεσουάρ της εποχής, για να μην μας μπερδεύουν με άλλους Ευρωπαίους στα ταξίδια μας. :))

Κατά την γνώμη μου το κορυφαίο αξεσουάρ!!

Στο σημείο αυτό και πριν την παρουσίαση του Solex θα ήθελα να σας δείξω και την ακούραστη βοηθό μου που με προστάτευε όλες αυτές τις μέρες καθώς δεν άφησε να με πλησιάσει ούτε μία γάτα της αυλή μου....... αφού δεν τις θέλει ούτε να τις βλέπει και τις ζηλεύει οικτρά!!

Η Γέκο μου..... το παρεάκι μου!! το λατρεμένο μου πεκινουά. Στο βάθος διακρίνονται ψηλά στο σύρμα κρεμασμένα τμήματα του πλαισίου.

  Και ιδού λοιπόν το αποτέλεσμα..... 

Τέλος για σήμερα...... σύντομα θα ακολουθήσει νέα ανάρτηση με τις εντυπώσεις που μου άφησε η αναπαλαίωση του, καινούριες φωτογραφίες για να το δείτε  καλύτερα...... και φυσικά οι εντυπώσεις από την οδήγηση του._